ایران آرت: محبوبه کاظمی دولابی سرمایه گذار و بهره بردار خانه پدری جلال آل احمد گفت: از سال‌ها قبل به صورت تخصصی در حوزه گردشگری هنری و توسعه پایدار فعالیت می‌کنم، در سال ۹۶ این خانه به من معرفی شد، که متاسفانه به مخروبه تبدیل شده بود. آن زمان صندوق احیا و بهره برداری از بناهای تاریخی و فرهنگی آن را با کاربری فرهنگی و آیینی به مزایده گذاشته بود. شرایط و کاربری تعریف شده برای آن با فعالیت‌هایی که من در نظر داشتم همخوانی نداشت و به طبع پیگیری نکردم. اما سال ۹۹ اعلام شد کاربری خانه به فرهنگی هنری، آیینی و پذیرایی تغییر پیدا کرده است. من هم در مزایده شرکت کردم و برنده شدم و این خانه به ما واگذار شد.
وی گفت: زمانی که این بنا را تحویل گرفتم پر از زباله بود. نخاله‌های آن را که چندین خاور و کامیون می‌شد بیرون ریختیم. جالب است بدانید وقتی به این خانه برای اولین بار آمدیم چندین معتاد در حال تزریق بودند، و متاسفانه این بنای ثبت ملی شده به خانه امیرچلچله معروف شده بود. معتادان را به سختی از این بنا بیرون کردیم اما هر بار با مشکلات عدیده و پیاپی رو به رو بودیم از جمله شکستن در و قفل ها، تهدید نگهبان که مشکلات و هزینه‌های زیادی برای ما به بار آورد. از طرفی هیچ بخش سالمی در این خانه وجود نداشت. از کابل‌های برق گرفته تا کنتور آب. یا هر چیزی که قابل برداشت بود، از این خانه به سرقت رفته بود. حتی به دلیل بدهی‌های قبلی، آب و برق و گاز آن هم قطع شده است و ما هنوز هم برای گرفتن یک کنتور آب نزدیک یک سال است که مشکل داریم تا بتوانیم کارهای اولیه را در خانه انجام دهیم و تجهیز کارگاه کنیم. به اداره آب که مراجعه می‌کنیم می‌گویند شما باید سند خانه و کارت ملی مالک اصلی خانه را بیاورید. چطور می‌شود وقتی مالک این خانه وزارت میراث فرهنگی است؟
کاظمی دولابی در ادامه بیان کرد: مرمت‌های اضطراری در این خانه از جمله کف برداری انجام شد. ناودان‌ها درست شده است. داخل ناودان‌ها برگ رفته بود و آب به داخل دیوارها نفوذ می‌کرد که باعث شده بود گچ دیوارها طبله کرده و در شرف تخریب باشد. تمیزکاری انجام شد. سقف تمیز و نایلون کشی و مرمت اولیه شد. برای خانه نگهبان گذاشته‌ایم تا اگر مشکلی وجود داشت سریعا به ما اعلام کند و اجازه ندهد اینجا دوباره مرکز تجمع معتادان شود. نگهبان هم در شرایطی اینجا مستقر است که امکانات اولیه و زیرساخت در این خانه وجود ندارد، اینها مسائلی است که جامعه‌ی میراث فرهنگی در جریان آن بوده‌اند و انتظار است جامعه میراث دوست و حامی توسعه گران فرهنگی باشند. به هر روی اکنون تلاش بسیاری داریم موانع موجود را حذف کنیم و امیدواریم با تسریع در صدور مجوزهای لازم کار مرمت با سرعت افزون‌تری انجام شود و ما به مرحله تولید محتوا برای خانه با این قدمت و زیبایی برسیم.
کاظمی دولابی درباره کاربری‌های این خانه و برنامه‌هایی که قرار است در این بنای تاریخی برگزار شود نیز گفت: نکته نخست این است که کاربری موزه‌ای خانه در سرفصل برنامه‌های ماست؛ به این معنا که قرار است روی پیشینه‌ی تاریخی خانه، زندگی نامه، اندیشه‌های جلال آل احمد و خانواده پدری او و مرحوم آقا سید احمد طالقانی کار شود.
او افزود: در عین حال این خانه قرار است گالری موزه شود و در چنین ساختی به زوایای مختلف هنر ایران توجه شود. به خصوص آنکه نزدیک به مراکز تاریخی و گردشگری متعددی از جمله کاخ گلستان است. از طرفی این خانه در یک محله تاریخی واقع شده است و پیشینه فرهنگی و تاریخی دارد. باید در این خانه تاریخ را به خوبی به تصویر کشید. مانند خانه مشاهیر، اهالی هنر یا نویسندگانی که در کشورهای دیگر می‌بینیم. این خانه نیز برای اهالی فرهنگ خانه جذابی خواهد بود.
وی افزود: بدیهی ست همه موزه‌های بزرگ دنیا کافه دارند اما کارکرد و معنای این کافه‌ها نیز فرهنگی ست و کاربری پذیرایی با هدف خلق یک اتمسفر زیبای فرهنگی و دورهمی و ایجاد فضای گفتگو شکل می‌گیرد.
وی ادامه داد: آخر اردیبهشت ماه درست یک سال می‌شود که از واگذاری خانه به ما می‌گذرد و از امسال تعهدات مالی داریم. بدیهی ست این خانه باید زمانی به ما واگذار می‌شد که مشکلات اولیه آن، مانند کنتور آب مرتفع شده باشد و کارهای زیر ساختی آن به سامان باشد اما مشاهده می‌کنید ما هنوز درگیر مجوزها و امکانات صفر و اولیه هستیم بنابراین باید حداقل یک سال دیگر زمان شروع بهره برداری به تعویق افتد.
