استاد سید حسن میرخانی
سید حسن میرخانی ملقب به سراج الکتاب از خوشنویسان و نستعلیق نویسان معاصر و از بنیانگذاران انجمن خوشنویسان ایران بود . او در سال ۱۲۹۱ شمسی در تهران به دنیا آمد و در تاریخ ۵ آذر سال ۶۹ در تهران بدرود حیات گفت .
او از اساتید صاحب سبک در نستعلیق معاصر ایران به شمار میرود.
خوشنویسی را به همراه برادر بزرگتر خود،ابتدا نزد پدرش سید مرتضی حسینی برغانی آموخت که شیوه ه محمدرضا کلهر را پیروی میکرد.سید حسن میرخانی فردی عارف مسلک بود و کتاب هایی از شاهکار های ادبیات فارسی را کتابت کرده است.
سیدحسن میرخانی به انواع مختلف خطوط مرسوم در ایران چون نستعلیق ، نسخ ، ثلث ، تعلیق ، رقاع، ریحان ، شکسته نستعلیق و تحریر تسلط داشت در دانگ‌های مشقی و جلی صفحه قطعاتی دلنشین با اجرای استادانه و قدرتمند به یادگار گذاشته که زینت بخش مرقعات، موزه ها و خانه‌های عاشقان هنر خوشنویسی است علاوه بر آن وی را از نظر اخلاق و تقوا می ستوده اند و فروتنی و وارستگی او در نخستین برخورد نمایان بوده است.آموزش صحیح و نبوغ خاص او به مرحله‌ای رسید که اکنون می‌توان جایگاه خطی خاصی برایش در میان خوشنویسان قدیم و معاصر در نظر گرفت.
حسن میرخانی از علوم ادبی برخوردار بود و در سرودن شعر دست داشت و در اشعار او اثری از عرفان و صفای نفس دیده می شد او در اشعارش (بنده)تخلص میکرد و مجموعه ی اشعارش (دیوان بنده) منتشر شد .
او در جایگاه تدریس، معلمی دلسوز، با ذوق و آگاه به نحوه تربیت هنرجویان بود؛ به طوری که بیش از آنکه خاطراتی از تعلیم خوشنویسی برای شاگردان باقی مانده باشد، خاطراتی از ارشاد، تربیت اخلاقی و سلوک به یاد دارند.
این هنرمند در جایگاه ارشاد، مرشدی خاص بودند که پرورش هنرجویانی اهل سلوک و ادب نشان از لحظه‌های ناز و نیاز کلاس وی دارد.
شاگردانی مانند فتحعلی واشقانی . جلیل رسولی و اغلب اساتید معاصر که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از روی آثار وی تعلیم گرفته اند مانند مصطفی ذاکر شبیری ، اویس وفسی ، غلامحسین امیرخانی ، علی اسماعیل قوچانی ، ناصر جواهر پور،سید محمد حسینی موحد ، قاسم دماوندی ، احمد عبدالرضایی ، یدالله کابلی ، ابوالحسن محصص ، منوچهر نوح سرشت ، محمد جواد جدی ، امیر احمد فلسفی و مهدی کریمی که هر کدام در هر جایگاه و محلی به ترویج آنچه از او آموخته اند، می‌پردازند.
در جهت گسترش، آموزش و ترویج فرهنگ خوشنویسی در زمانی که آن را به دلیل مسائلی خاص اجتماعی (سالهای ۱۳۲۰ به بعد) باید یکی از دوره‌های رکود و بی توجهی نسبت به هنر خوشنویسی دانست، استاد سید حسن میرخانی به همراه استادان: ابراهیم بوذری، حسن زرین‌خط، علی اکبر کاوه و سید حسین میرخانی اولین دوره کلاس‌های آزاد خوشنویسی را برپا کردند که در گذر زمان وبا حضور مدیری همچون خسرو زعیمی پایه‌های تاسیس انجمن خوشنویسان ایران بنا نهاده شد.
در اختتامیه نمایشگاه استادان بزرگ نستعلیق که در سال ۱۳۸۷ برگزار شد از سید حسن میرخانی و برادرش سید حسین مرخانی به عنوان پیشکسوتان هنر نستعلیق معاصر تجلیل شد.
در دانگ کتابت، با کتابت آثاری همچون کلیات سعدی، خمسه نظامی، مثنوی معنوی، دیوان حافظ ودیوان بنده و گزیده ی شمس تبریزی و ترانه های باباطاهر و ترجیع بند هاتف اصفهانی و ترجمه نفس المهوم ، داستان ملک جمشید ، مجموعه هنر خط و نگارستان خط و… علاوه بر خلق آثاری بدیع با پختگی و ظرافت مثال زدنی، از لحاظ ادبی هم آثاری بی‌غلط و نادر از خود به جای گذاشته است که همیشه مورد توجه خوشنویسان و اهل ادب بوده و هست.
