از زمان تكوين هنر خوشنويسي به همت ميرعلي تبريزي در نيمه دوم قرن هشتم قمري و كوشش تكميلي صد ساله سلطانعلي مشهدي در قرن دهم نوبت به مرتفع‌ترين قله هنري اين خط يعني ميرعمادالحسني مي‌رسد كه از او به نام ويراستار اصلي خط نستعليق نام برده مي‌شود و از اين مقطع زماني هر خوشنويس مطرحي در سايه‌سار هنر او قرار گرفته است.
بعد از اين هنرمند، هنرمندان بسياري آمدند تا نوبت به غلامحسين اميرخاني برسد. وي اكنون با بيش از نيم قرن فعاليت هنري يكي از معتبرترين هنرمندان خوشنويس حال حاضر در ايران به شمار رود.
غلامحسین امیرخانی (۱۳۱۸ تکیه ناوه در طالقان) فرزند رستم، از هنرمندان و خوشنویسان معاصر ایران است. او پس از به پایان بردن دوره ابتدایی، مدتی در بازار به کار آزاد پرداخت، سپس به آموختن هنر خوشنویسی روی آورد و با ممارست فراوان در زمینه این هنر سرآمد شد. او در نگارش خط نستعلیق از ریز و درشت دستی قوی و مهارتی مثال زدنی و فوق العاده دارد. بسیاری او را برترین نستعلیق نویس حال حاضر میدانند.
امیرخانی از سال ۱۳۴۰ در اداره کل هنرهای زیبا در وزارت فرهنگ و هنر سابق (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امروز) به سمت خطاط استخدام شد. از مشاغل دیگر وی می‌توان به مدیریت و ریاست شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران، مدیریت فرهنگسرای ارسباران (هنر) و ریاست شورای عالی خانه هنرمندان ایران اشاره کرد. امیرخانی در انجمن خوشنویسان ایران به کار تعلیم خط به خوشنویسان و اساتید دیگر مشغول است.
از ایشان به جهت خدمات ارزشمند فرهنگی و هنری قدردانی شده وتحت عنوان پیشکسوت خط نستعلیق از جمله چهره‌های ماندگار شناخته شده‌است.
غلامحسین امیرخانی در خط نستعلیق شاگرد استادانی چون سیدحسین میرخانی و سیدحسن میرخانی بود. علاوه بر آن وی از خط استادان قدیمی مانند میرعمادالحسنی، میرزای کلهر، عمادالکتاب، علی اکبر کاوه و چند تن دیگر مشق کرد.
امیرخانی در نستعلیق نویسی شیوه‌ای خاص دارد که مورد اقبال بسیاری از اساتید خوشنویسی است. بسیاری از خوشنویسان صاحب نام معاصر شاگرد غلامحسین امیرخانی هستند و اغلب خوشنویسان معاصر به طور مستقیم یا غیر مستقیم از خط او مشق کرده‌اند.
غلامحسین امیرخانی دهها نمایشگاه انفرادی و گروهی در خارج و داخل کشور داشته‌است. از جمله نمایشگاههایی در انگلستان، فرانسه، پاکستان و سوریه
